Jak wykonać ocieplenie poddasza przy użyciu wełny mineralnej

Ze względu na fakt, że standardowa wysokość krokwi wynosi często 16 cm, a zalecana grubość izolacji  w energooszczędnym poddaszu 25-30 cm, izolację wykonuje się dwuwarstwowo, aby zminimalizować wpływ mostków liniowych, jakimi są krokwie.

Układ materiałów stosowanych w połaci dachowej różnicuje je ze względu na sposób odprowadzenia pary wodnej wytworzonej przez mieszkańców i przenikającej z pomieszczeń poddasza na zewnątrz.  Mamy więc dwa rozwiązania: poddasze typu nieszczelnego i szczelnego dla pary wodnej.

Poddasze użytkowe typu nieszczelnego dla pary wodnej

• Ten typ poddasza występuje wtedy, gdy na krokwiach zamontowana jest folia wiatroizolacyjna (membrana) o wysokiej paroprzepuszczalności (powyżej 600-800g/m²/dobę lub SD<0,03m). Odprowadzenie pary wodnej odbywa się przez szczelinę między wiatroizolacją a pokryciem dachowym

• Zawsze wykonujemy:
  - szczelinę wentylacyjną o grubości kontrłaty 2-3cm nad folią wiatroizolacyjną a pod pokryciem dachowym,
  - wlot powietrza do szczeliny nad rynną przez tzw. wróblówkę,
  - wylot w kalenicy przez tzw. szczotkę w gąsiorze.
• Grubość ocieplenia: I warstwa – między krokwiami. Grubość pierwszej warstwy ocieplenia powinna być o 1-2 cm mniejsza niż wysokość krokwi, aby uniknąć wypchania folii wiatroizolacyjnej (membrany) w kierunku pokrycia (czyli np. dla krokwi h=16 cm grubość ocieplenia g=15 cm).
• II warstwa – pod krokwiami, między podwieszonym rusztem. Grubość drugiej warstwy układanej poniżej krokwi powinna stanowić różnicę między łączną grubością energooszczędnego ocieplenia poddasza i przyjętą grubością pierwszej warstwy.

Poddasze użytkowe typu szczelnego dla pary wodnej

• Ten typ poddasza występuje, gdy pokrycie dachowe, np. papa, ułożone jest na deskowaniu pełnym bądź gdy na krokwiach zamontowana jest folia wiatroizolacyjną wstępnego krycia o niskiej paroprzepuszczalności (do 600 g/m²/dobę lub SD > 0,03 m). Odprowadzenie pary wodnej odbywa się przez szczelinę między ociepleniem a deskowaniem pełnym lub folią wstępnego krycia.
• Zawsze wykonujemy:
  - szczelinę wentylacyjną o grubości 3-6 cm między ociepleniem a deskowaniem pełnym lub folią wstępnego krycia,
  - trójkątny ruszt ze sznurka poniżej folii wiatroizolacyjnej albo deskowania po to, aby materiał izolacyjny nie zatkał szczeliny,
  - wloty powietrza pod okapem i w kalenicy.
• Grubość ocieplenia: I warstwa – między krokwiami. Grubość pierwszej warstwy ocieplenia powinna być o 3-6 cm mniejsza niż wysokości krokwi, aby uzyskać odpowiednią grubość szczeliny wentylacyjnej (czyli np. dla krokwi h=16 cm grubość ocieplenia g=12 cm).
• II warstwa – pod krokwiami, między podwieszonym rusztem. Grubość drugiej warstwy układanej poniżej krokwi powinna stanowić różnicę między łączną grubością energooszczędnego ocieplenia poddasza i przyjętą grubością pierwszej warstwy.